به گزارش افرا ورزش، تحقیقات قبلی نشان داده‌اند که هرچه قدر فعالیت بدنی کمتر داشته باشیم و زمان بیشتری را در حالت نشسته سپری کنیم، با افزایش خطر مرگ همراه است.
حال سؤال اینجاست که اگر فردی از نظر ژنتیکی مستعد زندگی طولانی باشد، این افزایش خطر مرگ تغییر می‌کند؟
این سوالی است که محققان دانشکده بهداشت عمومی و علم طول عمر انسان با رهبری هربرت ورتیم در دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو مطرح کردند و با مطالعه‌ای که در نسخه آنلاین مجله پیری و فعالیت بدنی (Journal of Aging and Physical Activity.) در ۲۴ آگوست ۲۰۲۲ منتشر کردند، به این سؤال پاسخ دادند.
نویسنده اول این مقاله، الکساندر پوزیس که دانشجوی دکتری سال چهارم سلامت عمومی است در مورد هدف از انجام این مطالعه گفته است: ” ما در تلاش کردیم متوجه شویم آیا ارتباط بین فعالیت بدنی و زمان بی‌تحرکی با مرگ بر اساس سطوح مختلف استعداد ژنتیکی برای طول عمر متفاوت است یا خیر؟
در سال ۲۰۱۲، به‌عنوان بخشی از مطالعه فعالیت بدنی هدفمند و سلامت قلبی عروقی سلامت زنان (OPACH)، محققان شروع به اندازه‌گیری فعالیت بدنی ۵۴۴۶ زن با دامنه سنی ۶۳ و بالاتر در ایالات‌متحده کردند.
محققان آنها را تا سال ۲۰۲۰ برای تعیین میزان مرگ‌ومیر دنبال کردند. شرکت‌کنندگان یک اکسلرومیتر (شتاب‌سنج) را به مدت هفت روز برای اندازه‌گیری مدت‌زمان سپری شده فعال، شدت فعالیت جسمانی و بی‌تحرکی استفاده کردند.
مطالعه نشان داد که با افزایش فعالیت بدنی سبک و متوسط تا شدید، خطر مرگ کاهش می‌یابد. همچنین زمان کم‌تحرکی بیشتر با خطر مرگ‌ومیر بیشتر همراه بود. مهم‌تر اینکه این ارتباط در میان زنانی که دارای سطوح مختلف استعداد ژنتیکی بودند، ثابت بود.
این مطالعه نشان داد که حتی اگر شما بر اساس کدهای ژنی‌تان طول عمر زیادی نداشته باشید، هنوز هم می‌توانید با داشتن سبک زندگی سالم با رفتارهایی نظیر ورزش منظم و نشستن کمتر، طول عمر خود را افزایش دهید. برعکس، حتی اگر ژن‌هایتان شما را مستعد زندگی طولانی کند، همچنان فعال بودن برای رسیدن به طول عمر مهم‌تر است.
با توجه به افزایش پیری جمعیت در ایالات‌متحده و زمان طولانی‌تری که صرف انجام فعالیت‌های با شدت کمتر می‌شود، یافته‌های این مطالعه به زنان مسن توصیه می‌کند که با شرکت کردن در فعالیت‌های جسمانی مختلف فارغ از نوع و شدت، باعث کاهش بیماری و مرگ‌های زودرس شوند.
منبع: https://www.sciencedaily.com/releases/2022/08/220824152218.htm
نویسنده: مصطفی سراب زاده
محقق نروفیزیوتراپی و فیزیولوژی تمرین
بنیاد ملی نخبگان
