به گزارش دختران قهرمان؛ برای کسانی که با فضای تنیس روی میز ایران آشنا هستند الینا رحیمی یک نام غیرقابل چشم پوشی است. دختری که بخش از امید ایران به آینده پینگ پنگ زنان است.
الینا ۱۷ سال سن دارد و از مهاباد می‌آید. شهری ۱۷۰ هزار نفری در جنوب استان آذربایجان غربی. درخشش این پینگ پنگ باز جوان یک نقطه عطف برای ورزش شهرش است.
زمانی که ۹ ساله بود در استعدادیابی مدارس مورد توجه قرار گرفت. به او گفته شد که سرعت و فیزیک جسمانی‌اش با تنیس روی میز هماهنگ است، پس این رشته را تجربه کرد، به آن علاقه‌مند شد و در آن رشد کرد.
او پس از کسب عناوین متعدد قهرمانی در رده‌های سنی پایه، حالا عضو تیم ملی جوانان است و پیش‌تر به تیم ملی بزرگسالان هم دعوت شده است.
گرچه شاکله امروز تیم ملی تنیس روی میز را دختران جوانی چون شیما صفایی، مهشید اشتری، مریم فرعی و ملیکا کرمی تشکیل می‌دهند اما الینا هم پشتوانه مهمی برای تیم ملی بزرگسالان است.
وی به آی دبلیو اسپورتس می‌گوید: می‌توانم بگویم زندگی هر ورزشکار حرفه‌ای پر از سختی و استرس است و این موضوع خالی از لطف هم نیست. در این مسیر سخت و پیچیده است که انسان ساخته می‌شود.
وی ادامه داد: شیرینی‌های زندگی به عنوان یک ورزشکار هم کم نیست. دوستان جدیدی پیدا می‌کنید، با فرهنگ‌های تازه آشنا می‌شوید، به استقلال نسبی می‌رسید و تجربه‌های تازه کسب می‌کنید.
الینای ۱۷ ساله روزانه ۴ ساعت و در باشگاه تمرین می‌کند اما در طول سال اغلب درگیر مسابقات باشگاهی، قهرمانی کشور، تورها و انتخابی تیم ملی است.
در مهاباد یک باشگاه ورزشی دارای امکانات برای تنیس روی میز است که به اداره کل ورزش و جوانان مهاباد تعلق دارد. الینا آنجا و زیر نظر اسماعیل درویشی مربی‌اش تمرین می‌کند.
الینا رحیمی در ادامه صحبت‌هایش از تلخی‌های ورزش می‌گوید: فکر می‌کنم، مصدومیت‌ها و فشارهای روانی مضاعفی که بر بازیکنان وارد است بخش تلخ ماجراست. به هر حال قرار نیست در ورزش قهرمانی، همه چیز شیرین باشد. گاهی مدال است و گاهی حذف. ورزشکار باید خودش را برای هر چیزی آماده کند.
این آمادگی برای وقوع همه چیز برای الینا زمانی نمایان شد که هم شادی پیروزی سه بر صفر در فینال آسیای میانه را تجربه کرد و هم شکست تلخ برابر شیما صفایی در مسابقه ای که پیروزی را در چنگ خود داشت.
ستاره ۱۷ ساله تنیس روی میز در پاسخ به این سؤال که اگر پینگ پنگ باز نمی‌شد او را در چه رشته‌ای می‌دیدیم می‌گوید: اگر رشته تنیس روی میز را انتخاب نمی‌کردم قطعاً بسکتبالیست می‌شدم چون علاقه زیادی به بسکتبال دارم.
الینا چند ماهی همزمان با پینگ پنگ بسکتبال هم بازی می‌کرد و سرگرمی او بسکتبال است و گاهی که فرصتی داشته باشد توپ نارنجی را به دست می‌گیرد.
الینا رحیمی می‌گوید اگر به سمت ورزش نمی‌آمد به سمت هنر می‌رفت. زندگی ورزشی به او اجازه نداده که مسیری هنری را طی کند اما علاقه‌اش به تئاتر و بازیگری را کتمان نمی‌کند.
او ادامه می‌دهد: با همه این احوال، تأثیر گذار ترین اتفاق زندگی‌ام، ورود به دنیای شیرین ورزش و عوض شدن مسیر زندگی من بود. امروز یک پینگ پنگ باز هستم و از این مسیر کاملاً راضی‌ام. اینجا خوشحالم و همین است که اهمیت دارد.
این ستاره نوظهور کم‌وبیش اهل مطالعه است و بهترین کتابی که خوانده و آن را به دیگران هم معرفی می‌کند کتاب اثر مرکب اثر دارن هاردی است.
تنیس روی میز ایران را دختران نوجوان و جوان این رشته، سرپا نگاه داشته‌اند. الینا از غرب ایران می‌آید که بخشی از تاریخ این رشته باشد. او دختر ایران است و مایه دلگرمی همه ما.
